Wanneer vlokgrafiet tegen metaal wrijft, wordt er een dunne grafietfilm gevormd op het oppervlak van metaal en vlokgrafiet, en de dikte en oriëntatie ervan bereiken een bepaalde waarde, dat wil zeggen dat het vlokgrafiet in het begin snel slijt en vervolgens daalt tot een constante waarde. Het schone wrijvingsoppervlak van metaalgrafiet heeft een betere oriëntatie, een kleinere kristalfilmdikte en een grotere hechting. Dit wrijvingsoppervlak kan ervoor zorgen dat de slijtagesnelheid en wrijvingsgegevens aan het einde van de wrijving klein zijn. De volgende editor van Furuite Graphite neemt u mee om de slijtvastheidsfactoren van vlokgrafiet te analyseren:
Grafiet heeft een hoge thermische geleidbaarheid, wat helpt om warmte snel van het wrijvingsoppervlak over te dragen, zodat de temperatuur in het materiaal en het wrijvingsoppervlak in evenwicht kunnen worden gebracht. Als de druk blijft stijgen, zal de georiënteerde grafietfilm ernstig beschadigd raken en zullen de slijtagesnelheid en wrijvingscoëfficiënt ook snel toenemen. Voor verschillende grafietmetaalwrijvingsoppervlakken geldt in alle gevallen: hoe hoger de toegestane druk, hoe beter de oriëntatie van de grafietfilm die op het wrijvingsoppervlak wordt gevormd. In het luchtmedium met een temperatuur van 300 ~ 400 ℃ wordt de wrijvingscoëfficiënt soms verhoogd als gevolg van de sterke oxidatie van vlokgrafiet.
De praktijk leert dat vlokgrafiet vooral nuttig is in neutrale of reducerende media met een temperatuur van 300 ~ 1000 ℃. Slijtvast grafietmateriaal geïmpregneerd met metaal of hars is geschikt voor het werken in een gas of vloeibaar medium met een vochtigheid van 100%, maar het toepassingstemperatuurbereik wordt beperkt door de hittebestendigheid van hars en het smeltpunt van metaal.
Posttijd: 28 december 2022