Grafiet is een allotroop van koolstof, een overgangskristal tussen atoomkristallen, metaalkristallen en moleculaire kristallen. Over het algemeen grijszwart, zachte textuur, vettig gevoel. Verbeterde warmte in lucht of zuurstof die brandt en kooldioxide produceert. Sterke oxidatiemiddelen zullen het oxideren tot organische zuren. Gebruikt als antislijtagemiddel en smeermateriaal, smeltkroes, elektrode, droge batterij, potloodlood. De reikwijdte van grafietdetectie: natuurlijk grafiet, dicht kristallijn grafiet, vlokgrafiet, cryptokristallijn grafiet, grafietpoeder, grafietpapier, geëxpandeerd grafiet, grafietemulsie, geëxpandeerd grafiet, kleigrafiet en geleidend grafietpoeder, enz.
1. weerstand op hoge temperatuur: het smeltpunt van grafiet is 3850 ± 50 , zelfs na boogverbranding bij ultrahoge temperatuur, het gewichtsverlies is erg klein, de thermische uitzettingscoëfficiënt is erg klein. De sterkte van grafiet neemt toe met de toename van de temperatuur . Bij 2000℃ verdubbelt de sterkte van grafiet.
2. geleidend, thermische geleidbaarheid: de geleidbaarheid van grafiet is honderd keer hoger dan die van het algemene niet-metalen erts. De thermische geleidbaarheid van staal, ijzer, lood en andere metalen materialen. De thermische geleidbaarheid neemt af met de temperatuurstijging, zelfs bij zeer hoge hoge temperatuur, grafiet in isolatie;
3. smering: de smeerprestaties van grafiet zijn afhankelijk van de grootte van de grafietvlok, vlok, wrijvingscoëfficiënt is kleiner, de smeerprestaties zijn beter;
4. chemische stabiliteit: grafiet bij kamertemperatuur heeft een goede chemische stabiliteit, zuurbestendigheid, alkalibestendigheid en corrosiebestendigheid van organische oplosmiddelen;
5. plasticiteit: grafiet taaiheid is goed, kan worden verpletterd tot een zeer dunne plaat;
6. weerstand tegen thermische schokken: grafiet bij kamertemperatuur kan bij gebruik drastische veranderingen in temperatuur weerstaan zonder schade, temperatuurmutatie, het volume van grafiet verandert weinig, zal niet barsten.
1. samenstellingsanalyse: vaste koolstof, vocht, onzuiverheden, enz.;
2. Fysieke prestatietesten: hardheid, as, viscositeit, fijnheid, deeltjesgrootte, vervluchtiging, soortelijk gewicht, specifiek oppervlak, smeltpunt, enz.
3. testen van mechanische eigenschappen: treksterkte, brosheid, buigtest, trekproef;
4. chemische prestatietests: waterbestendigheid, duurzaamheid, zuur- en alkalibestendigheid, corrosieweerstand, weersbestendigheid, hittebestendigheid, enz
5. Andere testitems: elektrische geleidbaarheid, thermische geleidbaarheid, smering, chemische stabiliteit, thermische schokbestendigheid;